دوشنبه, ۹ ارديبهشت ۱۳۹۲، ۰۷:۵۰ ق.ظ
مهرداد صدیقیان: "قاعده تصادف" متکی به قصه است نه به بازیگران
«قاعده تصادف» جزو معدود فیلم هایی بود
که در جشنواره سی و یکم فیلم فجر مورد توجه منتقدان قرار گرفت. هرچند که
شرایط مناسبی برای اکران این فیلم مهیا نبود و به نوعی در اکران مهجور واقع
شد اما توانست مخاطب خاص خودش را به سینما بکشاند.
این فیلم به اعتقاد بسیاری از منتقدان، نوعی ادای دین به تئاتر محسوب می شد که در قصه آن چند جوان برای رفتن به یک جشنواره تئاتر در خارج از کشور با مشکلاتی مواجه می شوند که همین مواجهه آن ها با مشکلات، قضاوت مخاطبان را در پی دارد. در عین حال، «قاعده تصادف» تلاش دارد دغدغه های نسل جوان امروز و درگیری هایشان با والدین را به تصویر بکشد و کارگردان آن سعی دارد تا فارغ از کلیشه ها، مشکلات این نسل را به نمایش درآورد.
این فیلم به اعتقاد بسیاری از منتقدان، نوعی ادای دین به تئاتر محسوب می شد که در قصه آن چند جوان برای رفتن به یک جشنواره تئاتر در خارج از کشور با مشکلاتی مواجه می شوند که همین مواجهه آن ها با مشکلات، قضاوت مخاطبان را در پی دارد. در عین حال، «قاعده تصادف» تلاش دارد دغدغه های نسل جوان امروز و درگیری هایشان با والدین را به تصویر بکشد و کارگردان آن سعی دارد تا فارغ از کلیشه ها، مشکلات این نسل را به نمایش درآورد.